Ek is nou al goed moeg vir hierdie draadjies in my mond!
Die tande bly knaend seer. Dit is nou nie seer dat mens wil huil nie. Dit is ook nie seer genoeg vir pynpille nie, dit is net so knaend!
Die weirdste, is die gesukkel om jou mond toe te maak. Ek meen, doen dit: maak jou mond toe! Sien, jy dink nie eers twee keer daaroor nie. Met die draadjies is dit egter 'n heel ander storie: Mindful closing of the mouth. Eers voel ek waar is my lippe. Dan volg ek die pyn om te weet waar is my tande (hulle is besig om te skuif, onthou, hulle is nie waar hulle nou-nou was nie!) Wanneer ek weet waar alles is beweeg ek die lippe, ongesiens om en oor die tande en draadjies. Dit word gevolg deur die groot konsentrasie om die lippe te sluit (dis brommer tyd).
Eet is nog maklik en al minder pynlik, maar drink! Waar is die tande... volg die dowwe pyn, goed so die draadjie is daaaar... sit koppie versigtig teen lippe, maak lippe versigtig om en oor die tande en draadjie... stewig teen rand van koppie... kantel koppie versigig.... shit!!! dit loop teen my ken af... vee af! Versigtig, MINDFUL, konsentreer....
No comments:
Post a Comment